به گزارش خبرنگار ماین نیوز، بهرام سبحانی رئیس انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران در یک پنل تخصصی در سومین رویداد جامع معدن و صنایع معدنی اظهاراتی را مطرح کرد که اهم آنها به شرح زیرند: – ظرفیت ۵۵ میلیون تنی فولاد در کشور ایجاد شده اما به صورت بالقوه، نه بالفعل و این برای کشور دستاورد نیست. – بیش از ۵۰ میلیون تن ظرفیت تولید فولاد آماده به کار داریم اما به دلیل عدم وجود زیرساختهای لازم، این رقم قابل دستیابی نیست. – به راحتی پتانسیل تولید بیش از ۴۰ میلیون تن فولاد را داریم اما با تولید ۳۰ میلیون تن، جایگاه دهم دنیا را داریم و اگر ۴۰ میلیون تولید کنیم، به جایگاه ششم دنیا میرسیم. – واگذاری میادین گازی به شرکتهای فولادی به منظور تامین گاز موردنیازشان، به دلیل اینکه این کار برای فولادسازان بسیار تخصصی و نشدنی است، عملا به معنای آن است که فولادسازان را دنبال نخود سیاه فرستادهاند. – در چنین شرایطی، بیش از ۱۰۰ میلیون تن مجوز احداث کارخانه فولاد دادهاند! فردی که در چنین شرایطی دنبال گرفتن مجوز احداث کارخانه فولاد است، دنبال چیست؟! آیا فکر و مشاور اقتصادی ندارد؟! با ارز ۸۰ و ۹۰ هزار تومانی چگونه میخواهند کارخانه فولاد احداث کند که اقتصادی هم باشد؟ انرژی آن را میخواهد از کجا تامین کند؟ – توسعه صنعت فولاد باید متوقف شود چرا که با وجود ظرفیت تولید ۵۵ میلیون تنی، فقط ۳۰ میلیون تن تولید میکنیم و طی سالهای آینده هم اتفاق خاصی در حوزه تامین برق و گاز رخ نخواهد داد. – اگر نمیتوانیم صنعت فولاد را از نظر کمی افزایش بدهیم، از نظر کیفی میتوانیم. تا کی میخواهیم فولاد ساختمانی، بیلت، میلگرد و محصولاتی از این دست، تولید کنیم؟ باید به سمت تولید محصولات با ارزش افزوده بالا برویم. – تولید محصولات با ارزش افزوده بالا با تغییراتی اندک در فرایند تولید کارخانهها امکانپذیر است و این محصولات بازارهای داخلی و صادراتی بهتری هم دارند. – در دوران جنگ تجاری هستیم اما قوانین تجاری ما به ویژه برای صنعت فولاد، مطابق با دوران صلح و آرامش است. باید قوانین را مطابق با جنگ اقتصادی تنظیم کنیم. – هرچند برخی میگویند اسنپ بک تاثیر زیادی ندارد اما من معتقدم تاثیرگذار است و باعث بازگشت تحریمهای سازمان ملل میشود و دیگر فقط با تحریم آمریکا مواجه نخواهیم بود. – در هرمزگان و در منطقه ویژه اقتصادی ایران، کارخانه فولاد احداث کردهایم، با این استدلال که کارخانه کنار آب و صادراتمحور باشد. بعد سنگ را از مرکز کشور میبریم به بندرعباس و آنجا فولاد تولید میکنیم. بعد قانون میگذارند که کلیه تولیدکنندگان فولاد، محصولات خود را در بورس کالا عرضه کنند. خندهدار است که میگویند اگر محصول در بورس فروش نرفت، سپس بعد امکان صادرات دارد. – کارتهای بازرگانی یکبار مصرف، معلول بخش دیگری و ناشی از ارز دو نرخی است.